Ahşapkari Sanatı Dünyada Bir İlk

31 Ocak – 3 Şubat 2019  tarihleri arasında İstanbul Beylikdüzü TÜYAP Fuar ve Kongre Merkezinde Dünyanın en büyük dört turizm fuarı arasında yer alan EMITT – Doğu Akdeniz Uluslar arası Turizm ve Seyahat Fuarında; ülkelerin, Türkiye’deki il ve ilçelerin, kültürel ve sanatsal çalışmalarında yer aldığı birbirinden renkli stantlar vardı. Burada dünyada bir ilk olan “ Ahşapkari sanatı” ile tanışma fırsatını yakaladım ve bu sanatın mimarı olan değerli Mehmet Şakir Ünlü ile tanıştım. Yapmış olduğu bu sanat dalı ile ilgili kendisine bazı sorular yönelttim.

Öncelikle sizi tanıyabilirmiyiz? Ahşapkari nedir? ve nasıl başladınız bu sanat dalına? bu konuda bilgi verir misiniz ?

İsmim Mehmet Şakir Ünlü. 1955 yılı Bursa İnegöl doğumluyum, İstanbul’da yaşıyorum.   

Ahşapkari; adını benim verdiğim, tamamen değişik tür ve renkteki küçük ahşap parçalardan resim yapma sanatıdır.

Ağaç, insanoğlunun yaşamında milyonlarca yıldır var olmuştur. İnsanoğlu birçok aleti, makine parçalarını bile ahşaptan yapmıştır. “Beşikten mezara” deyimiyle de en gerekli malzeme olduğunu belirtmiştir.

İnegöl doğumlu olmam ve yaşamımın uzun bir dönemini de İnegöl’de geçirmem nedeniyle ben de çocukluğumdan beri ahşapla yakından ilgilendim. Ahşaptan oyuncaklar yaptık hep. Arabalar, topaçlar, sapanlar, taze söğüt dalından düdükler…

Kışın ısınmak için evlerimize alınan meşe odunlarını tutuşturmak için mobilyacılardan ve benzeri meslek atölyelerinden temin edilen ahşap parçaları…

İşte ilk ahşapla tanışıklığım da böyle olmuştu. Babam, komşumuz rahmetli Bahattin Güriş amcanın atölyesinden ahşap parçaları alırdı. Ahşap kıl fırça için kesilen dikdörtgen ve dar uçları hafif yuvarlak olan kayın ağacı parçaları ise ilgimi en çok çekenler olmuştu. İçlerinden en güzellerini ayırıp ve üzerlerine çocukluğumun gazetesindeki çizgi kahramanlarını çizdim. Hüdaverdi, Ali Bey, Gönül Hanım, Pırtık… Bir kalın çivinin ucunu da çekiçle ezdim. Ezilen ucu çizgilerin üstüne koyup ahşap tokmağımla vurarak resimleri işledim. İlk ahşap sanatsal eserlerimi de yapmıştım. O zamanlar vernik de yoktu. Sokağımızdaki rahmetli Mahmut Kur amcanın sandalye fabrikasında gomalak cilası attırdım üzerlerine.

Gomalak, kızıl kahve-bal renginde ince kristal yapraklar halinde bir malzemeydi. İspirto ile eritilip, yumuşak ve toz bırakmayan bez yardımıyla malzemeye sürülürdü. Gomalak cilası atanların elleri sanki kına yapmış gibi hep sapsarıydı.

Ahşapla ilişkim yıllarca sürdü. Uzun zaman atık ahşap parçalarını nasıl değerlendirebileceğimi düşündüm. Sonunda cevabı bulup bu parçalardan resim yapmaya karar verdim.

Bu çalışmalarda ne tür malzeme kullanıyorsunuz ?

Genellikle küçük ahşap küp parçaları kullanıyorum. Yerine göre değişik ölçülerde de ahşaplar kullanılabilir. Resmin gerekli yerlerinde ahşap kaplama parçalarından da yararlanılır.

Yapmış olduğunuz bu sanat dalını ilk duyuyorum, kaç yıldır bu sanat dalıyla uğraşıyorsunuz ?  

Dünyada ilk kez yapılan bir çalışmadır. Yedi yıldır bu sanat dalıyla uğraşan tek  sanatçı benim, tekniği tamamıyla bana aittir.

Nasıl bu eseri ortaya çıkarıyorsunuz ?

Genelde tropikal ağaçlar ve kendi renklerini kullanıyorum. Resimi ön plana çıkarıyorum. Özü mozaik, mozaikten farklı yönü aralarında boşluk yok. Bilgisayar pixeli  gibi, üç boyutlu görüntü veriyor. Mozaiği bulanlarda bugünkü  dijital teknolojilerin ataları. Ben bunu geliştirmeye çalışıyorum. Ağaçların doğal rengini keşfedince, saç sakal gibi yerlerde ahşap kaplama kullanıyorum. Tabloların üzerine şeffaf vernik uyguluyorum.

Hiç sergi açtınız mı ?

Yedi yıl boyunca  İstanbul ve Bursa’da yirmiye yakın sergi açtım. Dört kere Tüyap fuarına katıldım. Çok kısa zaman süre içerisinde de uluslararası fuarlara iştirak edeceğim.  

Son olarak  okuyucularımıza ve bizlere söylemek istediğiniz bir şey var mı ?

Yeni projelerle, yeni tablolarla, yeni sergilerle yeniden bir arada olmayı diliyorum. Gazete Sanat’a da yayın hayatında başarılar diliyor, bu röportajdan dolayı sizlere teşekkür ediyorum.