Perde Sanat Tiyatrosu Kurucularından Caner Karadağ’a tiyatro yaşamına dair merak ettiklerimizi sorduk. Keyifli okumalar.
–Merhaba Caner Bey. Bizlere kendinizden bahseder misiniz?
Caner Karadağ 1991 Ankara doğumludur. Tiyatroya 2006 yılında drama eğitimi ile Büyükşehir Tiyatrosunda başlamıştır. 2009 yılında Müjdat Gezen sanat merkezi ile tiyatro eğitimine devam etmiştir. 2011 yılında Sadri Alışık sanat merkezinde eğitimini bitirmiştir. Devlet Tiyatrolarında 5 sezon görev yapmıştır. Devlet tiyatrolarında Shakespeare Zorda, Kerbela, son kuşlar oyunlarında oynamıştır. Özel tiyatrolar dahil olmak üzere birçok tiyatro oyunlarında görev almıştır. 2010 yılında kamera karşısına geçen Caner Karadağ reklam, dizi ve sinema filmlerinde görev almıştır. Behzat Ç., Unutma Beni, Beni Affet, Deniz Yıldızı, Darbe, Fatih Sultan Mehmet belgeseli gibi projelerde çalışmıştır. Oyun ve Tiyatro Akademisi, İstanbul Üniversitesi’nde, Selçuk Üniversitesi’nde, Adnan Menderes Üniversitesi’nde Drama eğitimi almıştır. Şu an özel bir kolejde drama öğretmeni olarak çalışmaktadır.
–Tiyatroya ne zaman ve nasıl başladınız?
Küçük yaşta Türk tiyatrosuna büyük emekleri olan ustalarımızı hep izliyordum ve tiyatronun ne olduğunu anlamaya çalışıyordum. Orta okul yıllarında bitirme oyunlarında oynamaya başladım. 13 yaşında drama eğitimi almaya başladım. Liseye geçtikten sonra okul tiyatro kulübüne katıldım ve okullar arası tiyatro yarışmalarına katılıyorduk. Serüvenim öyle başladı, sonra tiyatro okudum. İlerleyen yıllarda mesleğim olacakmış meğer.
–İstibdat Kumpanyası adlı oyunun yönetmeni ve oyunda da rol alıyorsunuz. Kısaca oyundan ve oynadığımız karakterden bahseder misiniz?
İstibdat Kumpanyası geleneksel Türk tiyatrosu ve modern tiyatronun karışımı bir oyundur. İki tiyatro türünden de tatlı dokunuşlar izliyoruz. Eğlenceli bir oyun olmakla beraber ustaca kaleme alınmış bir eserdir. Yönetmesi gayet eğlenceli ama bir o kadar da zor bir oyundu. Ben oyunda Samuel karakterini canlandırıyorum. Fransa’dan gelmiş, annesi Türk, babası Fransız bir yönetmen. Kibar ve naif bir karakteri var. Modern bir yapıdan ilginç bir tiyatro topluluğunun içine zorla itilen bir karakter. Eğlenerek ve çok severek oynuyorum.
–Provalardan ve role hazırlanma sürecinden bahseder misiniz?
Provalarımız bütün tiyatroların yaptığı gibi okuma provası ile başladı. Bir karakter için birden çok kişiyi denedik ve o rolü okuttuk, sonra roller dağıtıldı, ezberler yapıldı, sahneye geçtik. Mizansenler verildi ve iş ince detay işçiliğine kaldı. Sadece yönetmenin değil oyuncuların da oyunun bu noktaya gelmesinde emeği yüksektir. Çünkü onlarda kendi tecrübelerinden hareketle çok güzel şeyler kattılar oyuna. Ben rolüme çok çalışamadım çünkü oyunu aynı zamanda dışarıdan izliyordum ama oyunlar oynandıkça rolüm oturdu ve şu an güzel gidiyor.
–Tiyatro yaşamınızın dışında nelerle ilgilenirsiniz? Hobileriniz nelerdir?
Tiyatronun dışında, bir özel okulda drama öğretmenliği yapıyorum ve bir sanat okulunda drama derslerine giriyorum. At binmeyi çok severim. Kamp yapmayı severim. Zamanımı genellikle böyle değerlendiriyorum.
–Son olarak, tiyatro severlere neler söylemek istersiniz?
Tiyatro sahne, dekor, kostüm olmasa da oynanabilir. Fakat oyuncu ve seyirci olmazsa oynanamaz işte. Ayrılmaz ikiliyiz bizler. Bizi yalnız bırakmasınlar. Özel tiyatrolar zor şartlarda mücadele veriyor, devlet desteği yok. Belki devlete bağlı kurumların bir kostüm bütçesine 1 yıl geçiriyor özel tiyatrolar. O yüzden yaşasın özel tiyatrolar!
İlk yorum yapan siz olun